الا ولایـت تـو خـلـق را تـمـام هـدایـت          به جمله جـملۀ گـفـتار تو پـیـام هـدایت
ائمه‌اند هـدایـتگر و تـو در همه هـادی          از آن بلند ز نام تـو گشتـه نام هــدایت

تو چارمین علی استی و زاده سه محمّد          تویی تو هادی و بر حضرتت سلام هدایت
کلام تو همه نور است، همچو آیۀ قـرآن          دعای جامعـه‌ات تـا ابـد نـظـام هـدایت
محمد ابن علی در تو دید روی علی را          که خورده است به نورت گره، زمام هدایت
هدایت است همه شیوۀ خدا و تو هادی          تو را رواست ز سوی خدا مقام هدایت
سلام بر تو و بر نام و کنیه و نسب تو 
ابا الحسن، اب و اُمَّـم فدای اُمّ و اب تو 
تویازده صدف بحر نور را گهر استی          در آسمان هدایت الی الابد قـمـر استی
دهم وصی محمّد نـهـم سلاله ی زهـرا          نهم ولی خدا را نکـوتـرین پـسر استی
تو را ملائک هفت آسمان درود فرستند          ز شش جهت که تو مهرِ جمال دادگر استی
به پنج حس وچهارعنصروسه روح ودوگیتی          به امر خالق سرمد امام و راهبر استی
امـــام یـــازدهــم حـجّـت دوازدهــم را          به اقتدار جـلال مـحـمـدی پـسـر استی
ز هر چه گویم و گویند قدر تواست فراتر          ز هر چه گفتم و گفتند باز خوب‌تر استی
سـلام بر تو که آئـیـنه جـمـال خــدایـی 
سلام بر تو که در تیرگی چراغ هُدایی 
شب ولادت تو باز، نـور یـافت ولادت          سرور شیعه بوَد در ولادت تو عبادت
خدا گواست که مهر تو ای امام هدایت          سعادت است سعادت، سعادت است سعادت
مرا چه زهره که در وصف تو زبان بگشایم           پیمبران خدا راست بر تو عرض ارادت
تو هادی همه‌ای، خلق را به سوی خداوند          به روز حشر همه هادیان دهند شهادت
قسم به «سامره» وآستان و صحن و سرایت          تو را کرامت و ما را سؤال آمده عادت
اگر به راه تو فیض شهادتم بـه کف آید          خدا گواست که خوشتر بوَد ز روز ولادت
حریم توست همانا مطاف صبح و مسایم 
تبلور نجف و کاظمین و کرب و بلایم 
هماره شیعه به دامن سرشک شوق ببارد          که از زبان تو با خود دعای جامعه دارد
زیارتی است که باشد شناسنامۀ عتـرت          فضائلی است که نتوانَدَش کسی بشمارد
زیارتی است که باید هماره شیعه بخواند          فقط نه آنکه بخواند، به لوح دل بنگارد
به شرح جامعه باید کتـاب‌ها بنـویـسنـد          بشر بخواند و بر گوش جان خود بسپارد
زیارتی است که چون آیه‌های وحی، نباید          کسی به یک خط آن دست بی‌وضو بگذارد
زیارتی است که فرهنگ اهل بیت درآن است          زیـارتی که عــبارات آن نـظیـر ندارد
زیارتی است که در آن بود تمام ولایت 
بود تـمـام عـبــارات آن چـراغ هـدایت 
سلام بـر تو که آیـیـنـۀ جـمـال خـدایـی          سلام بر تو که در تیرگی چراغ هدایی
ســلام بر تـو که دردانـۀ امـام جـوادی          سلام بر تـو که نـور دل امام رضایـی
سلام بر تو که جد امام مـنـتـظر استی          سلام بر تـو که فـرزند سیـدالـشـهـدایی
سلام بر تو که کعبه، سلام بر تو که حجی          سلام بر تو که مسعا و مروه‌ای و صفایی
سلام بر تو که از«سامرا» ز لطف وعنایت          به دردهـای دوا نـاپـذیـر خـلـق، دوایی
سلام بر تو که چارم علی ز نسل رسولی          سلام بر تو که عین الحیوة خضر بقایی
سلام "میثم" بی‌دست و پا به لطف و عطایت 
که گشته چون منِ ناقابلی مدیحه سرایت